Dorpsgenoot Mireille ging langs bij Henks om medewerker Meriam te interviewen. Dat viel niet mee.
Als ik vrijdagmiddag binnenstap om vaste kracht Meriam te interviewen, is het een drukte van jewelste. Henk is de boodschappen aan het inladen om te bezorgen. Hij zigzagt tussen dozen met afgeleverde bestellingen. Ook Pouw heeft net de maaltijden geleverd.
Dat is vers waar, dus snelle koeling is gewenst.
Meriam draaft onvermoeid met de armen vol van toonbank naar koelkast. Vrijwilliger Astrid van der Linden staat achter de kassa om Meriam te helpen. En dat is nodig want vrijdag is een drukke dag en op dit moment is het spitstijd.
Een uitgebreid interview zit er niet in, wuift Meriam. Zeker niet als er vervolgens vier klanten naar binnen wandelen terwijl ze nét alle Pickwick thee aan het invoeren is. Het systeem pruttelt tegen. Meriam gromt ongeduldig maar herpakt zich en vraagt Astrid of ze de Pouw maaltijden koel wil zetten. Meriam helpt ondertussen de klanten, doet synchroon wat administratie, pakt de bestellingen uit en ziet tussendoor ook nog kans om Astrid met de kassa te helpen.
Astrid is een enthousiaste vrijwilliger die nu vooral op vrijdag bijspringt. Ze was huisarts in Abcoude en toen ze haar stethoscoop aan de wilgen had gehangen, wilde ze graag iets voor en met het dorp doen. En dat lukt bij Henks goed. “Ik vind het kassawerk en de klanten helpen het allerleukst.”
In de tussentijd is Meriam op de computer aan het speuren naar een antwoord op een vraag van een klant. En ze moet ook nog vóór 15.00 uur het brood voor zaterdag bestellen. Net op dat moment wordt er gebeld door een andere klant die een boodschap is vergeten en vraagt Astrid hoe ze cherrytomaatjes kan aanslaan. ‘Mijn thee is koud geworden’, constateert Meriam ietwat sip.
Astrid lacht. “Er zit niets anders op, we moeten na vijven gewoon aan de wijn.”
Ik sla het allemaal met bewondering gade. Het is indrukwekkend hoeveel taken Meriam jongleert. Een winkel runnen is zowel een vak als liefdewerk.
