Vaste kracht Meriam – wie kent haar niet – houdt er niet zo van om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Het viel dan ook niet mee om een interview met haar te plannen. “Nee hoor, niets voor mij, die gekkigheid. Vraag een van de vrijwilligers maar, die zijn veel interessanter”.
Dorpsgenoot Mireille hield stug vol en overviel haar een tijdje geleden op locatie. Die eerste poging viel helaas in het water omdat het plots heel druk werd bij Henks. Tot Meriam’s genoegen, want zo kon ze legitiem haar spreekwoordelijke snor drukken. Het interview werd noodgedwongen een sfeerverslag, wat toch ook een mooi beeld schetste van hoe Meriams dagen er bij Henks uit zien.
Toch wilden we meer van haar weten. Bijvoorbeeld hoe het haar als Abcoudense bevalt in een Baambrugse super. En hoe het is om te werken met vrijwilligers. En dus werd er onder lichte, maar liefdevolle dwang, toch een momentje geprikt op het rustigste moment van de dag.
“Dit is écht de laatste keer hoor. Al die poespas”, lacht ze quasi streng. Ze neemt plaats op de kruk bij het raam. Het hele idee was dat ze met haar baan bij Henks een tandje terug kon doen, vertelt ze, terwijl ze naar iemand zwaait die buiten voorbij loopt. Maar ondertussen draait ze toch als vaste kracht iedere dag mee. Ze hoopt dat in de toekomst weer meer in balans te krijgen. Ze had namelijk al 33 jaar achter de kiezen bij een grote supermarkt in Amstelveen. De werkdruk was daar enorm, en dus had ze ontslag genomen.
Maar ja, toen kwam Henks, en dat trok haar. “De gemoedelijkheid, het dorpse en rustige”. Het bloed kruipt dan toch waar het niet gaan kan.
“Ik vind het prettig om te werken in een dorp waar ik zelf niet woon. Abcoude is niet ver, maar ik heb nu wel mijn werkende leven hier en mijn privéleven daar. Fijn om dat gescheiden te houden”. Het werken met vrijwilligers vindt ze bijzonder. “Heel anders dan wat ik gewend was bij de grote supermarkt. Iedereen die hier in de winkel staat, doet dat om te helpen, om een steentje bij te dragen. Bijna niemand had ervaring, sommigen zijn ook al op leeftijd. Ik moest ze in het begin de fijne kneepjes van het vak bijbrengen, terwijl ik zelf ook nog moest wennen. Dat was een leuke maar ook pittige tijd. En kijk ons nu! Het gaat lekker en iedereen heeft er lol in.”
Inmiddels is het zomer, en je merkt dat er naast de gebruikelijke klanten, ook veel dagjesmensen binnenlopen. Soms zelfs een verdwaalde Abcoudenaar. “Die komen dan checken of ik wel goed m’n best doe”, lacht Meriam. De dagjesmensen komen vaak binnen voor een ambachtelijk ijsje. “Ja dat loopt heel goed. Het ijs is verrukkelijk. En met deze temperaturen hebben onze klanten ook ontdekt dat we sommige frisdranken, bier en wijn al lekker koud hebben staan. Handig voor onverwacht bezoek”.
En de vaste klanten, waar komen die voor? “De croissantjes, pizza’s en maaltijden van Pouw lopen nog steeds als een tierelier. En op dit moment vliegen de aardbeien echt de winkel uit”.
Heeft Meriam tot slot nog een goede tip? “De spreads van Groentegoed. Zoals deze, met zoete aardappel en curry. Heel verrassend en smakelijk, en zonder gekke toevoegingen. Ik geloof dat een van de oprichters van Groentegoed in Baambrugge woont!”